Kratie

De busrit naar de grens gaat voorspoedig en deze eigenwijze dames laten zich niet bang maken door de man in de bus die voor 40 dollar de paspoort stempels voor je gaat halen, zodat jij in de bus kunt blijven zitten en zogezegd geen problemen krijgt aan de grens. Nee, wij gaan de bus uit en gaan zelf onze visa halen met bijbehorende stempels, want ik geef mijn paspoort echt niet zomaar af. Zo gezegd zo gedaan en binnen no time zijn we de grens over met de juiste stempels en een visa voor 30 dagen. Daar spreken we twee mensen die bij ons in de bus zaten en een beetje van slag zijn omdat de man in de bus die hun paspoorten had meegenomen iets niet goed heeft gedaan, daardoor werden ze bedreigd met gevangenisstraf, maar gelukkig konden ze zich ook afkopen met 100 dollar. Ongelooflijk dat deze scams dagelijks gebeuren en wij zijn blij dat we zo eigenwijs waren zelf de grens over te steken!

Als we 5 uur later in Kratie aankomen en zoals vanouds wat gaan eten en tips inwinnen voor een goed guesthouse, hebben we al snel wat gevonden. De reden dat wij hier een stop maken is omdat ik heel graag de Mekong rivier dolfijnen wil zien, aangezien ik deze in Don Det gemist heb. Als we s’ avonds wat gaan eten ontmoeten we Thomas en Dominik uit Duitsland en we besluiten de dagtour met z’n vieren te doen zodat we de kosten kunnen splitsen en dat is wel zo gezellig!

De volgende ochtend staan we dus vroeg op en na een heerlijk ontbijt staat de tuktuk klaar om ons de hele dag rond te rijden. Onderweg rijden we door de dorpjes buiten de stad heen en kijken we onze ogen uit naar de houten huizen met een duidelijke Franse invloed qua stijl, de brommers met meerdere mensen erop (lees vader voorop, kind tussen zijn benen, kind erachter en daarachter moeder die ook nog een baby vasthoud), trucks met zeker 20 mensen achterin die vrolijk naar ons zwaaien en de loslopende koeien langs de weg.

Onze eerste stop is bij een tempel op de heuvel met een prachtig uitzicht! Uiteraard worden de nodige foto’s gemaakt voordat we weer terug lopen naar de tuktuk die netjes op ons staat te wachten.

De tweede stop is aan de waterkant, yesss tijd voor dolfijnen!! We kopen onze kaartjes en als een blij kind haast ik mij naar de gele bootjes die klaarliggen. Het is natuurlijk lastig om de dolfijnen te vinden en al helemaal om er dichtbij genoeg te komen met de boot, dus ik zit vol spanning naar het water te kijken of ik iets zie bewegen. JA! Daar zijn ze! Sommige op verre afstand, andere redelijk dichtbij, zo gaaf! Moeilijk vast te leggen op camera al heb ik wel een paar shots kunnen maken. De boottocht is tevens heerlijk op het water, dus mijn dag kan niet meer stuk!

Terug aan de waterkant weer door met de tuktuk naar de volgende bestemming, Een reddingcentrum voor schilpadden. Dat stelt uiteindelijk niks voor, dus Lori en ik besluiten om naar de dansende locals op het plein te gaan kijken, terwijl de mannen de schilpadden gaan bezoeken. Terug bij de tuktuk spring ik op de ‘driver seat’ voor een foto wat uitrolt in een hele fotosessie met de tuktuk chauffeur erbij hahaha.

Op de terugweg komen we langs een van de dorpen waar het zwart staat van de mensen. Zo nieuwsgierig als wij zijn, laten we de tuktuk stoppen om even een kijkje te gaan nemen. Drijvende huisjes in het water en een massa mensen die daar aan het zwemmen zijn, leuk!!

Terug in Kratie proberen we een busticket te regelen naar Sihanoukville wat onmogelijk blijkt te zijn door de viering van het Nieuwjaar hier in Cambodja. Tja… dan maar een bus naar Phnom Phen en daar verder kijken hoe en wat. Op naar het zuiden!